Όταν θα ίπταμαι
Θα μ’ άρεσε να σκέφτεστε
Πως έτρεμα τα ύψη
Κάθε φορά που έβλεπα
Κείνη τη στάχτη του ουρανού
Να αναθεωρεί
Κάθε μοναχική σκέψη
Που τόλμησα να κάνω
Στην ηδυπαθή ζωή μου.
Κι αν από λάθος
Βρεθώ σε χρώμα πέτρινο
Μια νύχτα από κείνες
Παρακαλώ μη λησμονήσετε
Πως ξόδεψα ζωή
Χωρίς να λογαριάσω τα όνειρα
Που έχασα στο ζύγι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου