Τα ματια του αδιαφορησαν
για εκεινα τα δακρυα που σκουπισε,
τα δαχτυλα του σωπασαν.
Δεν εχει γυρισμο η απογνωση
μονο καινουργιο προορισμο-
μια νεα, ισως, διατυπωση.
Ευηχοι, ανωριμοι κι αστειοι
ετσι τους ορισε
τους λατρεις της συνηθειας
τοσο -δεν- αντεξαν
ο,τι ωραιο επεζησε
απο τη νυχτα της θλιμμενης του γιορτης.