Εχω ενα ποταμι τεραστιο
μπροστα μου να κυλαει,
με γραμματα κιτρινισμενα
ριγμενα στα νερα του.
Κολυμπανε, επιπλεουν,
βουλιαζουν, πνιγονται.
Ειναι εγω
μα δεν μοιαζουν σε μενα.
Ριχνονται σε τρενων γραμμες
κ περιμενουν το σφυριγμα
να λυτρωθουν.
Τα υπολοιπα ξαπλωνουν
στις χιονισμενες οχθες
να ζεσταθουν απο τον ηλιο,
διπλα σε παραμυθια
που ξεβραζονται νεκρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου