Νερό

Αφού εκείνη έπεσε τότε στην πισίνα, εμείς γιατί πνιγόμαστε ακόμα απ’ έξω;

Μπορώ να γίνω ο χειρότερος εφιάλτης σου, μπορώ να γίνω ο χειρότερος φόβος μου και να μας φοβόμαστε όλοι μαζί. Θέλω να μ’ αγαπάς και να με καταστρέφεις κάθε φορά που θα σου λέω «μπορώ να περπατήσω». Κάθε φορά που ένα φλας θα αστράφτει από την φωτογραφική μηχανή πάνω σου θα σκαλίζεις μια πληγή μέσα στο μυαλό μου. Κανείς δεν είναι με κανέναν, όσο και αν παλεύουμε για πάθη.

Άμα μπορέσεις να αγαπάς την μοναξιά, ίσως καταφέρεις να βουτήξεις στο κενό και να μην τσακιστείς. Εγώ θα είμαι εκεί. Να λυπάμαι για την πτώση σου και να ζηλεύω τον παραλίγο θάνατό σου. Θέλω να φταις για όλα, να σ’ αγαπάω για το τίποτα και να σε μισώ για τα πάντα. Αρκεί να είσαι εκεί. Αρκεί να μπορείς να με συγχωρείς, αρκεί να με κάνεις να νιώθω κάτι σπουδαίο κι ας βουλιάζω στο θάνατο.

Φέρε νερό να ξεπλυθούμε, θέλω να παίζω με πλαστικά ζωάκια και σωσίβια μέσα σε μια παιδική φουσκωτή πισίνα, δεν έχω τίποτα άλλο. Όσα νομίζαμε πως μας έκλεψαν τα διώξαμε μόνοι μας, γιατί δεν μάθαμε να σωπαίνουμε τη νύχτα. Φοβάμαι όσο κι εσύ, ζηλεύω όσο εσύ, με μισείς όσο κι εγώ κι αγαπάμε το είδωλο μας όσο μας επιτρέπει ο καθρέφτης.

Θα σε καταστρέψω όπως αφέθηκα να καταστραφώ, μήπως και καταφέρω να μ’ αγαπήσει ο εαυτός μου ή κάποιος άλλος. Έστω λίγο να με θαυμάσει.

Βασισμένο στο θεατρικό κείμενο του Μαρκ Ρέιβενχιλ, «Πισίνα (όχι νερό)»