Γυναικες

Θυμάμαι να βλέπω

γυναίκες να διώχνουν τη ζωή τους

από φόβο μην πεθάνουν από έρωτα.

Θυμάμαι άλλες να ξεφεύγουν απ' τον θάνατο,

από ντροπή για τη ζωή.

Ξόδεψαν  θάλασσες ζεστού αέρα

πάνω σε σώματα αντρών που δεν αγάπησαν,

έπλεξαν μνήμες από άχυρο

για να προσποιηθούν πως ξέχασαν.

Τις μέθυσα όλες με μπύρα, μία μία.

Τις κέρασα τσιγάρο.

Θαύμασα την μοναξιά του οργασμού τους.

Κι όταν το ζήτησαν έγραψα μερικούς στίχους

για τα δάκρυα που έχυσαν κρυφά στο μαξιλάρι

όταν φαντάστηκαν πως  –τάχα – εκείνος θα ξανάρθει.