Ισως, οι μερες δεν περνουν αδιαφορα
κι εγω κοιτω το πρωι την ξυλινη οροφη
με καποια προσμονη ή χαρα.
Ισως, μυριζω τα σεντονια
και θυμαμαι το χθεσινο βραδυ
δαγκωνοντας δειλα τα χειλη μου.
Ισως, σε κοιταζω και νιωθω ομορφη
αγνη και μονη
χωρις να ψαχνω δικαιολογια
Ισως όλα αυτά να συμβαινουν
οταν μ’αφηνεις να σε ερωτευομαι.
2 σχόλια:
"Ίσως, σε κοιτάζω και νιώθω όμορφη
αγνή και μόνη
χωρίς να ψάχνω δικαιολογία"
αυτό μου άρεσε πιο πολύ απ' όλα, παρ' όλο που δε με βρίσκει σύμφωνη.
Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο
ίσως, σε θυμάμαι και νιώθω άσχημη
σκύλα και μόνη
κι αναρωτιέμαι το γιατί
Αλλά υπάρχει μια πιθανότητα, να είναι αλλιώς τα πράγματα, για κάποιους. Επίσης, τις πιθανότητες τις φτιάχνουμε εμείς, οπότε είναι καλό να μας συμφέρουν κιόλας. Για 'μένα είναι το πιο ασφαλές και το πιο έξυπνο να φτιάχνεις πιθανότητες και να μένεις στις πιθανότητες. Κι ο παράδεισος μια πιθανότητα είναι και πολλοί ζουν μ' αυτήν την πιθανότητα. Αν δεν υπήρχε η πιθανότητα δε θα υπήρχε παράδεισος. Μόνο κόλαση, που δε σηκώνει πιθανότητες έτσι κι αλλιώς ;)
Καληνύχτα :)))
Φτιαχνουμε πιθανοτητες για να καθησυχαζουμε τους φοβους μας και την ανησυχια οτι τα πραγματα θα ειναι παντα ιδια. Εχεις δικαιο. Και μαλλον φλερταρουμε με τις πιθανοτητες γι'αυτον ακριβως τον λογο. Με μια ελπιδα οτι η πιθανοτητα θα ισχυει και θα γινει πραγματικοτητα. Το κακο ειναι να ς ειναι καποιος φυσει αισιοδοξος και να ζει αναμεσα τους μ'αυτη την ελπιδα.
Η τριστιχη αντιθεση σου δε ειναι εξαιρετικη, την εχω ζησει ηδη πολλες φορες και θα μπορουσε να ειναι μοτο για πολλους. :)
Καληνυχτες Αγγελικη!
Δημοσίευση σχολίου