Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Γραμμα στον Σκορδα


Με εχεις φτιαξει ακριβως οπως θες και μου μιλας αλλα εγω δεν ειμαι σιγουρη ποια ειμαι. Περιεργο ε;

Οι ανθρωποι ακομα ερωτευονται και μισιουνται. Κι εγω το ιδιο. Αν κ δεν μπορω να μισησω. Μονο στριβω κανενα τσιγαρο και σου γραφω κανενα παραπονο για τους εραστες που δεν γνωρισες, αλλα θα ηθελες να το κανεις, για να εχεις κατι να γελας. Παντα ετσι θα ειναι και πρεπει να το αποδεχτεις χωρις να θλιβεσαι.

Κιλα αλκοολ νερωμενου, σκετου, με παγο, χωρις παγο, απο κουτια, απο μπουκαλια, ποτηρια, χουφτες και στοματα. "Θα πιουμε;" "Οχι, θα σε κερασω εγω μια κοκα κολα κι ας κανει κακο στο στομαχι".
Μετα να τυλιξουμε με γαζες τα χερια μας να μην τρομαξουν οι αυτοχειρες. Γιατι τα χερια μας ξερεις κανουν πολλα. Κυριως παιζουν μουσικη στο πληκτρολογιο.

Αν κι εσυ δεν εισαι μουσικος, ποιητης εισαι και γραφεις στιχους. -Νομιζω σπουδαιος ποιητης- και δεν μπορεις να το καταλαβεις. Ή το εχεις καταλαβει και περιμενεις να κανεις τον γυρο του θριαμβου σου ατενιζοντας το χαος, αφου εκδοθεις. Οι αγαπες που σε ξεχασαν απο κατω θα χειροκροτουν βουρκωμενες και θα φωναζουν "ηρωας! ηρωας!" κι εσυ επειτα θα κανεις βολτες με ενα μπουκαλι ανθρακουχο νερο να σου γαργαλαει τα μουσια προσποιουμενος πως δεν ξερεις.

Θα μου πεις τωρα μια ιστορια μεχρι να ραψω καλυτερα τα κουμπια απο το παλτο μου;

Ιωσηφινα 

1 σχόλιο:

Β.Σ. είπε...

μια ιστορία;

μια ιστορία για το κοριτσάκι με το φλογοβόλό ή για τον Willie, τον εννιάλεπτο νταβάτζη;

μια ιστορία για τον Παγασητικό ή τον Αμβρακικό, μια ιστορία για τους παραθεριστή της Νάξου και την μικρή του νοσοκόμα;


πολλές ιστορίες και όλες σε μια / όπως τα Οινοπνεύματα Αντιλογίας
(γκρίζα διαφήμιση. . .)


να 'σαι καλά. . .