Τα χέρια μου έπλυναν στη θάλασσα

φωτιές, απόπειρες, φόνους

δάκρυα και πόθους

γράμματα με άγνωστο σε μένα παραλήπτη

πανικούς στο μαξιλάρι

σεντόνια ιδρωμένα

«σ' αγαπώ» και «φεύγω».

Κι ήρθε το κύμα κι έπλυνε τα χέρια μου

μα εμένα μ’ άφησε στεγνή

να κοιτάζω την ακτή 

με μάτια που δεν πρόσεξαν ποτέ

 οι αυτόχειρες, οι νεκροί,

οι εραστές,

 κι οι πόρτες που κλείδωσαν πίσω μου.