Να σφίγγει την καρδιά σου η ζωή κι έπειτα να κυνηγάει με
λουλούδια τον θάνατο…
Κι όσοι φόβοι σε φιλάνε, να τους κλείνεις τα χείλη,
να μη μιλάνε, μην ακούς, να μην φοβάσαι.
Πλέξε τα όνειρα σου μέσα στα μαλλιά σου, μην στερείσαι
ανάσες, μην στερείσαι «θέλω», σε παρακαλώ, όσο μπορείς να μην λυπάσαι…
Κι όσα βράδια σε πονάνε, όσοι εχθροί σε κυνηγάνε, να τους κλείνεις πόρτες,
άσε να σε κοιτούν απ’ το παράθυρο, κανείς δεν σε αγγίζει όσο
δεν θυμάσαι να ξεχνάς.
Να γελάς, να αγαπάς, να συγχωρείς, να μη φοβάσαι…
Σε παρακαλώ… να μη λυπάσαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου