Μιας
ανεμώνης μπλε το λυπηρό τραγούδι
Ποιος μες στη μέρα θα βρεθεί να τραγουδήσει
σαν το μιλούν αυτοί που φως δεν έχουν ζήσει
σαν το κεντούν ευχές κι ενός διαβόλου μαθητούδι
Ποιος μες στη μέρα θα βρεθεί να τραγουδήσει
σαν το μιλούν αυτοί που φως δεν έχουν ζήσει
σαν το κεντούν ευχές κι ενός διαβόλου μαθητούδι
Ποιος θα
βρεθεί να πει γι’ αυτό το μπλε λουλούδι
που του χειμώνα το λευκό το ‘χει γλυκοφιλήσει
και του θανάτου τα χαρτιά τα έχει σκίσει
σαν φύτρωσε στα χώματα κρυφά το πρώτο χνούδι
που του χειμώνα το λευκό το ‘χει γλυκοφιλήσει
και του θανάτου τα χαρτιά τα έχει σκίσει
σαν φύτρωσε στα χώματα κρυφά το πρώτο χνούδι
Θα το μιλούν
πλανόδιοι πωλητές στους δρόμους
που το χαρίζουνε μ’ αντάλλαγμα ένα κέρμα
σε κάποιο κόκκινο φανάρι με ανάλαφρους τους ώμους
που το χαρίζουνε μ’ αντάλλαγμα ένα κέρμα
σε κάποιο κόκκινο φανάρι με ανάλαφρους τους ώμους
Θα το πουλάει
χέρι παιδικό, λαθραίο ξεπεταρούδι
σε μια γωνιά ξυπόλητη μπροστά σε μια βιτρίνα
μιας ανεμώνης μπλε το λυπηρό τραγούδι.
σε μια γωνιά ξυπόλητη μπροστά σε μια βιτρίνα
μιας ανεμώνης μπλε το λυπηρό τραγούδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου