Μικρο αστικο ημερολογιο

Ξυπνημα, ενας σταυρος καμμενος στο ονειρο, ένα κυνηγητο ατελειωτο που σε ανακυρησσει επισημως μουμια στη ζωη, μηχανηματα κανουν φασαρια κοντα στην πλατεια, μια ματια σε ένα δεντρο που ακομα δεν ανθισε, κ επειτα βηματα ασταθη και αθορυβα στο πλακοστρωτο, μετα μποχα και σκουπιδια, μια γυναικα με ένα μαχαιρι κ σακουλα -δεν βγηκε βολτα για χορτα στο βουνο, αλλα για συλλογη θησαυρων μεσα κ γυρω από τους καδους- φοβος, θυμιζει το κυνηγητο εκεινο. Ουφ. Πιο γρηγορα βηματα, φασαρια, σκυλια, καυσαεριο, κορνες, ένα αστικο με ιλλιγγιωδη ταχυτητα, σταματαει παντα στο ιδιο μερος κ ετσι δεν κοβω ποτε βημα και νιωθω θαρραλεα για μια στιγμη- δεν με πατησε. Ευτυχως-δυστυχως-ευτυχως-δυστυχως-ευ…

Κι επειτα πλανωδιοι, παπουτσια, ρολογια, κατσαρολες, τσαντες, φουλαρια, κοσμηματα, χαρτομαντηλα, μεταναστες –ποιος νιωθει τελικα πιο μεταναστης; - μηχανακια για παραδοση ετοιμου φαγητου περνανε ξυστα, νομιζω θα με πετυχουν, τελικα ουτε αυτά το κανουν.

Κατεβαινω την κοκκινη κατηφορα, δεξια μαγαζια –δεν κοιταζω ποτε μεσα- , αριστερα ενας διαδρομος με γκαζον κ λουλουδια, μετα αφισες στον τοιχο, συναυλιες, παραστασεις, πορειες, διαμαρτυριες-προσεχε τα σκαλια, γλιστρανε παντα, τις βροχερες μερες κανουν κ μια τεραστια λακουβα κ δεν γλιτωνω τα νερα. Καμαρα.

Κοσμος, σκυλια, ταξι, μυρωδια από ψητο κρεας, η μυτη τσουζει από το καυσαεριο και ξαφνικα στριμωγμα με δεκαδες αγνωστους στη διαβαση, σαν προβατα, αναβει πρασινο περνας-αναβει κοκκινο σταματας κι οι αλλοι ακολουθουν. Οι περισσοτεροι μιλουν στο κινητο, καποιοι περπατανε με καποιον διπλα τους, οι υπολοιποι με ακουστικα στα αυτια. Αν δεν συμβαινει τιποτα από αυτά το βλεμμα παραμενει χαμενο. Δεν χωρανε ολοι στη διαβαση, περνανε με αγωνια ή αδιαφορια που σημαινει ότι  ειτε σκονταφτουν πανω σε αλλους, είτε τους αποφευγουν. Εγώ προσπαθώ να τους αποφευγω, κι ετσι μένω τελευταία στην ατακτη σειρα. Κοιτάζω τους ανθρωπους ή μην με πετυχει εδώ κανενας περιεργος οδηγος.  Αλλα ουτε τωρα.  Όταν εχω τα μαλλια μου κατω νομιζω πως αυτοι που ερχονται από απεναντι με κοιταζουν στα ματια, τις υπολοιπες μερες περναω αδιαφορη. Διαφορα τετοια ξεπηδουν από το μυαλο κι επειτα το ποδι φτανει στο απεναντι πεζοδρομιο και… αριστερα, δεξιά ή θάλασσα;