Χύνω στο σώμα μου σκουριασμένο νερό
ξεπλένω από πάνω μου τον ιδρώτα σου
όπου κοιτάξω έχει σκουριά
κάθε που σταματάς να μ’ αγαπάς
χρυσή και κόκκινη σκουριά
βάφει τους τοίχους
κυλάει μες στα πόδια μου
κρύβεται στα σκεπάσματα
μπορεί και με ζεσταίνει.
Κι ύστερα ξυπνάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου