Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Απλά για να ξέρεις...


Διάολε, πάρε ό, τι θες, κάνε ό, τι θες, τουλάχιστον τα βράδια το χώμα μυρίζει άνοιξη…

2 σχόλια:

Αγγελική Κορρέ είπε...

Αμάν, οργή :)))

Το χώμα ζωντανεύει με την βροχή... μόνο το βρεγμένο χώμα αναδίδει στ' αλήθεια απόκοσμο άρωμα, φθινοπώρου και χειμώνα δηλαδή. Συνεπώς, είσαι "χαμένη".. εκτός κι αν κλάψεις ;)

****

"Έτσι γίνεται, στον θερινό καύσωνα ξαπλώνεις
και κοιτάς τον ουρανό, και ο ζεστός αέρας
λικνίζεται σαν κούνια πάνω από σένα,
και ξαφνικά νιώθεις μια παράξενη, αιχμηρή γωνία συναισθημάτων:
μέσα σ' αυτή την κούνια υπάρχει μια ρωγμή, να περνά το απεριόριστο κρύο, σαν
κάποιο βελόνι από πάγο"..

(Αρσένι Ταρκόφσκι. Ένα από τ' αγαπημένα μου κομμάτια)

Κατερίνα Γερογιάννη είπε...

Αγγελικη, αν καθισεις να "ακουσεις" προσεκτικα το χωμα, κατι νυχτες σαν τις τωρινες που ακομα τα φυτα προσπαθουν να ανθισουν, βγαζει το πιο ομορφο αρωμα... :) καθε εποχη εχει τη δικη της μυρωδια, μα πιο πολυ τις νυχτες. Οχι αλλα δακρυα μωρε, ας αρκεστουμε στις βροχες...

Το αποσπασμα υπεροχο, μ'αρεσε παρα πολυ... ευχαριστω! :)